PARAFIA ŻARY

 

Kościół parafialny znajduje się w dzielnicy Zatorze.

Przed drugą wojną światową (do 1936 r.) Zatorze nie było jeszcze częścią Żar. 

Było natomiast osobną miejscowością o nazwie Seifersdorf (łużycka nazwa Šyborśice).

W d. Seifersdorf był zawsze tylko jeden kościół,

dopiero w XXI w. powstała pierwsza świątynia katolicka na Zatorzu. 

O historii kościoła zachowało się niewiele dokumentów. 

Wiadomo jednak, iż na miejscu obecnego kościoła istniał kiedyś inny, wzniesiony w 1756 r., 

a rozebrany w lutym 1877 r. 

Wokół niego znajdował się cmentarz, czynny od 1869 r., 

zniszczony i zlikwidowany przez władze komunistyczne w latach 60. XX w. 

Poprzedni więc kościół pełnił rolę wyłącznie kaplicy cmentarnej. 

Obecny kościół postanowiono zbudować z powodu powiększenia cmentarza; 

po prostu konieczna była budowla bardziej funkcjonalna i reprezentacyjna.

Kamień węgielny położono dn. 4 kwietnia 1877 r. Budowa trwała pół roku. 

Poświęcenie nastąpiło dn. 1 października 1877 r. 

Kościół wzniesiono pod warunkiem, że będzie stanowił własność Kościoła Ewangelickiego,

natomiast koszty utrzymania cmentarza ponosiła gmina. 

Cenne zasługi dla budowy, jak i później życia parafialnego, położył niejaki Ernest Herrmann. 

W pierwszym okresie istnienia, kościół był użytkowany 

wyłącznie jako miejsce odprawiania nabożeństw pogrzebowych 

(przejął funkcję poprzedniego kościoła, na miejscu którego stanął.)

Do ok. 1900 r. ewangelicy z d. Seifersdorf udawali się na nabożeństwa niedzielne do Żar 

(d. Sorau). Następnie spełniono ich prośbę i zaczęto odprawiać w kościele 

w d. Seifersdorf regularne nabożeństwa. 

W 1922 r. poświęcono dzwony, które dedykowano poległym w I wojnie światowej parafianom. 

Samodzielną parafię utworzono dn. 1 lipca 1925 r. 

W 1927 r. obchodzono uroczyście 50-lecie budowy kościoła. 

Funkcje duszpasterskie w latach 1924-1945 pełnił ks. Edwin Pilz.

Dn. 4 czerwca 1950 r. miała miejsce ostatnia niemiecka konfirmacja,

a w Wigilię Bożego Narodzenia tegoż roku odprawiono ostatnie nabożeństwo ewangelickie

dla miejscowych Niemców. 

Dn. 2 stycznia 1951 r. nastąpiło wysiedlenie Niemców z d. Sorau i d. Seifersdorf.

Pozostali tylko nieliczni.

Napływać zaczęli natomiast Polacy z innych obszarów Rzeczypospolitej,

jak również z Kresów zaanektowanych przez b. Związek Sowiecki (obecnie Rosja). 

Następstwem wojny było pozbawienie kościoła dzwonów oraz organów. 

Od 1948 r. istnieje polska parafia ewangelicka (luterańska, augsburska), należąca do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. 

Jej pierwszym duszpasterzem był ks. Jan Zajączkowski z Legnicy, 

następnie ks. sen. Józef Pośpiech z Zielonej Góry. 

W latach 1988-2002 proboszczem był ks. Andrzej Dyczek 

(pierwszy powojenny duszpasterz, który mieszkał w Żarach na stałe.)  

Od 1 lutego 2003 r. proboszczem administratorem jest ks. Andrzej Dębski. 

Dn. 1 lipca 2005 r. kościołowi nadano imię Aniołów Bożych 

oraz poświęcono sprowadzone z Moelln (Szlezwik-Holsztyn, Niemcy) nowe organy. 

Kościół ma wystrój z czasów budowy. 

Uwagę zwraca eklektyczny ołtarz z umieszczoną nad nią amboną, chrzcielnica,

figura Marcina Lutra,

a także obraz „Zbawiciel w Getsemane”.

Na zewnętrznej ścianie umieszczona jest płaskorzeźba upamiętniająca 50-lecie budowy kościoła.